Onderzoek beter met vrouw als verantwoordelijke

Geneeskundige studies waarbij de verantwoordelijke hoogleraar of senior onderzoeker (de laatste auteur) een vrouw is, en de junior onderzoeker (de eerste auteur) een man, zijn beduidend betrouwbaarder dan andere klinische studies. Dit blijkt uit onderzoek van de Vrije Universiteit (VU) en het UMC Utrecht naar de uitkomsten van meer dan 30.000 klinische studies, uitgevoerd door verschillend samengestelde teams.

Geneeskundig wetenschappelijk onderzoek moet zo betrouwbaar mogelijk zijn omdat artsen hun beslissingen baseren op de uitkomsten. Dat betekent dat voldoende patiënten aan een onderzoek moeten meedoen om aan te kunnen tonen of een behandeling wel of niet werkt. Veel klinische studies zijn echter onbetrouwbaar. Studies die het wel uitstekend doen op dit gebied, zijn gedaan onder verantwoordelijkheid van een vrouw met een man als eerste auteur. Dit geldt voor verschillende vakgebieden en landen. Volgens de wetenschappers van de VU en het UMC wijzen de uitkomsten op het belang van diversiteit in geslacht op universiteiten. Maar niet helemaal, want andersom werkt het niet, met een man als laatste auteur en een vrouwelijke junior onderzoeker. Voldoende vrouwen op seniorposities kunnen wel leiden tot beter wetenschappelijk onderzoek.